غلظت و منشأ هیدروکربن های نفتی کل (tph) در رسوبات ساحلی جزیرۀ خارک در خلیج فارس

جزیرۀ خارک از مهم ترین مناطق نفتی ایران به لحاظ صادرات و استخراج و پالایش نفت است. این جزیره از لحاظ محیط زیست به ویژه پوشش مرجانی منحصر به فرد در این ناحیه بسیار حائز اهمیت است و آلودگی های دریایی در این منطقه می توانند سبب از بین رفتن مرجان ها شوند. سواحل جزیرۀ خارک همواره با ورود گستردۀ انواع آلاینده های نفتی از منابع خشکی و دریایی روبه رو بوده اند. با وجود این، تحقیقات در خصوص شدت و توزیع مکانی آلودگی نفتی در این جزیره بسیار محدود است. در این مقاله، وضعیت آلودگی نفتی سواحل جزیرۀ خارک از طریق بررسی میزان tph در نمونه های رسوب در سراسر این جزیره مطالعه می شود. 11 نمونه رسوب از بستر دریا در نزدیکی خط ساحلی جمع آوری و میزان غلظت tph در نمونه ها با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی گازی (gc)، اندازه گیری شد. همچنین، آزمایش تعیین دانه بندی برای نمونه های رسوب انجام و با استفاده از شاخص های مرتبط، منشأ هیدروکربن های رسوبات شناسایی شد. نتایج نشان داد که غلظت tph، از مقادیر بسیار زیاد 5624 میکروگرم بر گرم در مناطق مجاور پایانه های نفتی تا مقادیر بسیار کم در حد چند میکروگرم بر گرم در مناطق دور از فعالیت های نفتی متغیر است. غلظت هیدروکربن های نفتی در رسوبات نشان داد که مناطق نزدیک پایانه های نفتی آلودگی شدیدی دارند. همچنین، بررسی شاخص های تعیین کنندۀ منشأ آلودگی نفتی رسوبات نشان دهندۀ این است که هیدروکربن های نفتی در مناطق ساحلی آلوده عمدتاً دارای منشأ نفت های فسیلی اند.